2016 03 19 Jałowiec, Opaczne

„Jadą, jadą misie,tra la la la la,śmieją im się pysie...” (a może w naszej wersji „Idą, idą misie..”?), czyli opowieść o tym jak grupa Perciowców na Jałowcu odkrywała swe talenty artystyczne. Ale zacznijmy od początku, a nie od końca jak zwróciły nam już uwagę, na owej wycieczce, dwie przemiłe turystki w schronisku:)
Dziewiętnastego marca w ilości 20 duszyczek, które wybrały górskie wojaże, a nie ostatnie pucowanie mieszkań przed świętami, zebraliśmy się pod Maczkowskim Klubem o godzinie 8 w celu przejścia trasy z niesamowitym widokiem na Babią Górę. Naszym głównym celem tego dnia był Jałowiec (1111 m) – szczyt Pasma Przedbabiogórskiego, który należy do Beskidu Makowskiego.

jalowiec opaczne 1 tk 009 jalowiec opaczne 1 tk 048

Zbiórka pod klubem odbyła się tym razem bardzo sprawnie, bez większych spóźnień. Szybko wpakowaliśmy się do naszego busa i ruszyliśmy w drogę do Koszarawy. Jak to zwykle bywa w naszym zacnym pojeździe w czasie 1.5h trasy pojawiło się wiele ciekawych tematów m.in. o facebookowych łańcuszkach, pracy, nowych drzwiach, czy przewadze jednych leków nad innymi :). Pod koniec drogi nasz Kierownik zauważył jednak, że jest coś, czego brakuje podczas podróży, a zawsze towarzyszy, jednej z naszych uczestniczek. Wszyscy obstawili jednak, że to nie coś, ale ktoś :) Okazało się jednak, że Aga tym razem totalnie nieprzygotowana nie zabrała na wyjazd żelków! Na szczęście Tomek uratował sytuacje wyjmując paczkę świeżutkich misiowych przysmaków, czym wzbudził radość na twarzach wszystkich Perciowców.

jalowiec opaczne 1 tk 013 W Koszarawie powitało nas piękne słońce, które jeszcze bardziej zachęciło do perciowej wędrówki. Początek trasy, prowadzący zdecydowanie pod górkę, szybko zmęczył większość uczestników. Pierwszy popas na szlaku nastąpił więc zdecydowanie szybko. Dziękuje wszystkim Perciowcom, którzy po zakrztuszeniu się przeze mnie jedną z przekąsek, chcieli mnie uratować stosując rękoczyn, manewr lub chwyt Heimlicha. Tak Moi Drodzy- tak właśnie nazywa się ta technika pomocy przedlekarskiej stosowana przy zadławieniach. Choć przypominam, że ręce trzyma się powyżej pępka, a poniżej wyrostka mieczykowatego mostka, nie wyżej(!!), jak niektórzy starali się sugerować:)

Trasa na szczyt Jałowca wiodła zdecydowanie urokliwymi terenami. Przez większość czasu szlak był łagodny i prowadził lasem. Pozostający gdzieniegdzie śnieg przypominał nam już o mijającej zimie. Trasa tym razem zaproponowana przez Kierownika była zdecydowanie mało uczęszczana. Może mnie ktoś poprawi, ale do Jałowca nie napotkaliśmy na szlaku innych turystów. Przynajmniej ja nikogo nie kojarzę (auta nie liczę :)). Oczywiście na szczycie spotkaliśmy już innych wędrowców, którzy przybyli tu z różnych stron, ale przy tak pięknej pogodzie uznałabym całe towarzystwo jako kameralne.

jalowiec opaczne 1 tk 005 Większa część masywu Jałowca i całego pasma pokryta jest lasem. Na jego stokach znajdują się dwie duże polany: Hala Trzebuńska – położona pod przełęczą Opaczne Polana, na której znajduje się należące do Zawoi osiedle Opaczne ze schroniskiem Opaczne i niewielka zarastająca Polana Krawcowa nad przełęczą Cichą. Ze szczytu przy dobrej widoczności możemy obejrzeć panoramę Beskidu Śląskiego (Barania Góra, Skrzyczne), Kotliny Żywieckiej, Beskidu Żywieckiego – z Pilskiem i Babią Górą w całej okazałości (od przełęczy Krowiarki aż po Jałowiecką), a przy bardzo dobrej – szczyty Małej Fatry .

Ze szczytu Jałowca do schroniska „W Murowanej Piwnicy” w Zawoi Opaczne jest zaledwie krótka chwila. Zgłodniali Perciowcy (a akurat była pora obiadowa) masowo zaatakowali malutką kuchnie, w remontowanym na ową chwilę schronisku. Tym razem jednak uczestnicy wyjazdu nie przyznali „W Murowanej Piwnicy” -Gwiazdki Michelina i chętniej zajadali przysmaki z plecaków, niż te serwowane przez kuchnie (smak białej czekolady z mango już zawsze pozostanie w mojej pamięci:)).

W schronisku nastąpiło uroczyste wręczenie kolejnych odznaczeń perciowych:
Świstak Nizinny trafił w ręce Tomka i moje.
Świstak Wyżynny w farmaceutyczne ręce Moniki.
Świstak Górski wraz z koszulką w ręce „niezłomnej” Beaty, która była z pozostałymi uczestnikami na pamiętnej Policy (śmiem twierdzić, że wycieczka ta wspominana w czasie naszego wyjazdu kilkakrotnie, była miejscem kaźni wielu Perciowców :))

borsuk krolewski Najwyższe odznaczenie, czyli Borsuka Królewskiego odebrał Michał. Z tego co oznajmił Tomek to, aż niewiarygodne, że Michał od siedmiu lat nie opuścił ani jednego wyjazdu(!!!), więc tym bardziej należą mu się najszczersze gratulacje (Michał normalnie RESPECT!). Do naszego grona dołączył kolejne dwie koleżanki- Weronika i Beata, które serdecznie witamy.

jalowiec opaczne 1 tk 011 Po wyjściu ze schroniska pozostał nam czas na grupowe foto na tle Królowej Beskidów i czas było ruszać w drogę powrotną, która wiodła szlakiem żółtym przez Solniska i Kiczorę aż do przełęczy Przysłop.
Jakież było nasze zdziwienie, gdy po zejściu ze szlaku okazało się, że tym razem podróż powrotna odbędzie się na dwa busy. Ja wraz z mniejszą ekipą ( Moniką, Agnieszką, Danielem i Dawidem) wybraliśmy bardziej kameralny biały pojazd i połączeni krótkofalówką z resztą ruszyliśmy w stronę Maczek. To, że nasza ekipa była skromniejsza nie oznaczało wcale, że mniej rozrywkowa. W busie będąc pod wrażeniem wyczynu Michała oraz całej sympatii do jego osoby, postanowiliśmy wspólnie stworzyć dla niego wierszankę, którą chórkiem odczytaliśmy po dotarciu pod klub:)